We gaan zoveel mogelijk langs de kust naar het noorden. Chili heeft prachtige zandstranden aan de Pacific maar door de koude golfstroom is het water nogal fris.
Het opstuivende zand plakt tegen de bergen langs de kust zodat zij lijken op zand duinen
De wegen zijn lang en stoffig.
In veel plaatsen vind je schitterende muurschilderingen en straathonden.
Of kom je onderweg het carnaval tegen.
Ook af en toe een stukje door het binnenland met mooie gekleurde bergen.
En dan zijn wij aangekomen in op het noordelijkste deel van onze reis, hier liggen de grenzen van Chili; Peru en Bolivia vlak bij elkaar. De ene vulkaan staat in Chili de andere in Bolivia.
Er zijn hier heel veel kleine dorpen met schitterende kerken, maar zonder inwoners . Men trekt naar de stad of ligt op het kerkhof.
Aan de pasweg naar Bolivia wordt keihard gewerkt, maar ondertussen moeten hele colones vrachtwagens op ruim 4000 meter hoogte er ook nog tussendoor. Dit veroorzaakt enorme stofwolken en in een van deze stofwolken beleefden wij een hachelijk moment. Plotseling zagen wij uit het stof een enorme vrachtwagen op ons afkomen die aan het inhalen was, op een heel klein strookje naast een afgrond konden wij ons in veiligheid brengen.
Maar ja als je dit dan ziet dan is het snel weer vergeten.
Omdat het water uit de bergen verdampt in de meren, hebben deze een enorm hoog zoutgehalte. Maar dat vinden de flamingo's wel lekker.
Sommige bergen hebben een gezicht.
Dit is een zoutmeer met daarin ook nog een heetwaterbron, het water is ongeveer 35 graden.
Dit is het weer voor deze week, volgende week nog meer bergen en meren.
Maak jouw eigen website met JouwWeb